- لقب دادن (سَ کَ دَ)
تلقیب. (تاج المصادر). لبز. (منتهی الارب). لقب نهادن. لقب کردن. نبز:
هر لقب کاو داده آن مبدل نشد
آنکه چستش خواند او کاهل نشد.
مولوی
هر لقب کاو داده آن مبدل نشد
آنکه چستش خواند او کاهل نشد.
مولوی
معنی لقب دادن - جستجوی لغت در جدول جو
- لقب دادن
پاژنام دادن پاژ ناماندن کسی را به لقبی خواندن لقب نهادن تلقیب: سلطان بلاغی را کورنش نموده او را شیر شاه لقب دادند
- لقب دادن
كنيّةٍ
- لقب دادن
Dub
- لقب دادن
surnommer
- لقب دادن
memberi julukan
- لقب دادن
apelidar
- لقب دادن
betiteln
- لقب دادن
przezywać
- لقب دادن
прозвать
- لقب دادن
прозивати
- لقب دادن
een bijnaam geven
- لقب دادن
apodar
- لقب دادن
उपनाम देना
- لقب دادن
soprannominare
- لقب دادن
별명을 붙이다
- لقب دادن
لقب دینا
- لقب دادن
ডাকনাম দেওয়া
- لقب دادن
ตั้งชื่อเล่น
- لقب دادن
kuita jina
- لقب دادن
あだ名をつける
- لقب دادن
给...起绰号
- لقب دادن
לכנות
- لقب دادن
lakap takmak
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ کَ / کِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
لب دادن ظرفی، پاره ای ظرفها جون مایعی از او سرازیر کنند در ظرف دیگرپراکنده نشود و آن را لب دادن گویند بر خلاف ظرفی که لب ندهد آب یا مایع مستقیم در ظرف زیرین فرو نریخته و به زمین ریزد، صاحب آنندراج گوید: لب دادن، کنایه از بوسه دادن باشد. و رخصت دادن و بدین معنی مرادف زبان دادن است. (آنندراج) :
لب بخسرو ده و آنگاه به لاغ
با مگس گو ز شکر دور مشو.
امیرخسرو.
لب بحرف نگار نتوان داد
رخ بخون جگر نکرده نگار.
ظهوری
لب بخسرو ده و آنگاه به لاغ
با مگس گو ز شکر دور مشو.
امیرخسرو.
لب بحرف نگار نتوان داد
رخ بخون جگر نکرده نگار.
ظهوری
بوسه دادن: لب بخسرو ده و آنگاه به لاغ با مگس گو ز شکر دور مشو. (امیر خسرو لغ) یا لب دادن ظرفی. بعضی از ظرفها چون مایعی از آنها سرازیر کنند در ظرف دیگر پراکنده نشود آنرا لب دادن گویند بر خلاف ظرفی که لب ندهد (آب یا مایع مستقیم در ظرف زیرین فرونریخته وبزمین ریزد)
پاژ ناماندن پاژ نام نهادن لقب دادن: المنه لله که چو مابی دل و دین بود آن را که لقب عاقل و فرزانه نهادیم. (حافظ. 256)
